Ja, het komt nog voor. Een baas die commentaar levert als je een kwartiertje later op kantoor komt. Natuurlijk zijn er talloze bedrijven en organisaties waar op tijd zijn essentieel is. Omdat er anders klanten zitten te wachten, of omdat anders de telefoon niet beantwoord wordt. Maar voor de meeste kantoorwerkzaamheden maakt het echt niet uit of je je computer nu om half negen aanzet, om negen uur of om half tien. Waarom dan die nadruk op vaste tijden?
In het voorbeeld dat de aanleiding is voor dit artikel – we zullen de degene die dit laatst weer overkwam niet bij naam noemen – gaat het om een beleidsmedewerkster bij een overheidsinstantie. Waarom, vroegen wij ons af, is het zo belangrijk voor haar chef dat iedereen elke dag stipt op tijd aanwezig is? Binnen dit team heeft ieder zijn eigen taken, beheert zijn eigen agenda en deadlines, zorgt dat het werk op tijd af komt. Wat maakt het uit als je later begint en later stopt? Of eerder begint (maar daar krijg je geen commentaar op) en eerder stopt?
Deze beleidsmedewerkster wijt het aan een generatieverschil: een ouderwetse baas ziet het als één van zijn taken om ervoor te zorgen dat het personeel voldoende uren maakt. En dat is het makkelijkst als iedereen op dezelfde tijden werkt. Hij vertrouwt er niet op dat je je uren maakt, hij wil het met eigen ogen zien. En dat vindt deze beleidsmedewerkster erg storend: hij vertrouwt haar – en de anderen – blijkbaar niet. En bovendien, als je begroet wordt met “Je bent te laat”, dan lijkt het alsof dát het belangrijkste is: je moet er elke dag om negen uur zijn en dan ben je een goede medewerker!
Heeft zij een punt? Of maakt ze er te veel drukte van? Kan een manager nog wel zeggen dat je te laat bent? Wat vind jij?
