Virtuele Assistent volgens de Dikke van Dale

Door: Jori

‘Gezocht: Virtual Assistant.’ Dat is de tekst die ik inmiddels jaren geleden las in een vacaturebank op internet. Ik, opgegroeid met pen en papier en toentertijd nog niet zo technisch onderlegd, vroeg mij af wat dat dan wel moest inhouden. In die tijd riep de term ‘virtual’ bij mij nog associaties op met nieuwerwetse videogames, waarin in een virtuele wereld superheroes het kwaad te lijf gaan en allerlei goede daden verrichten.

Tja, dat was allemaal indertijd nog wat te ver van mijn bed: Daar waar wij in mijn jeugd rond Sinterklaastijd reikhalzend uitkeken naar de kleurrijke, duimdikke brochures van speelgoedfabrikanten, waarin een veelheid aan poppen, voetballen en bordspelen stond afgebeeld, zo staan tegenwoordig diezelfde brochures volledig in het teken van… juist ja, virtuele computerspelletjes en trendy familygames waarin je -alweer virtueel- je kunt ontpoppen als een heuse sporter of popster.

Mijn eerdere associatie lijkt dan ook niet zo gek. Maar wat is dat dan precies, een virtual assistant? zo vroeg ik mij af. Hm, de associatie met een ‘superhero’ leek me weliswaar wat al te optimistisch, maar de klank ervan beviel me. Zou ik mijzelf kunnen zien als een ‘heldin’, die opdrachtgevers te hulp schiet en hen van het kwaad (in de gedaante van grote stapels werkvoorraad) verlost? Dat zou werkelijk geweldig zijn! Ik besloot de Dikke Van Dale er maar eens op na te slaan. En daar las ik:
Virtueel: schijnbaar aanwezig, denkbeeldig
Schijnbaar? Denkbeeldig? Niet echt? Ongrijpbaar?

Nu, jaren later, weet ik beter. Ik ben inmiddels al vele jaren een Virtuele Assistent, die vanuit haar thuiskantoor een veelheid aan werkzaamheden verricht voor even zovele opdrachtgevers. Niets schijnbaars, maar een medewerkster van vlees en bloed, die dankzij moderne technologieën dezelfde taken kan uitvoeren als haar collega’s die in de kantoorruimtes van de werkgever aan het werk zijn. Alleen de afstand tot mijn bureau is –vanuit het perspectief van de werkgever- wat groter. Maar dan met nul komma nul reis- en kantoorkosten.
Hoezo schijnbaar? Hoezo denkbeeldig? Niks ongrijpbaar!
Ik denk dat ik de Dikke Van Dale maar eens ga aanschrijven. Met het allervriendelijkstse verzoek om het woord ‘schijnbaar’ te wijzigen in: onmisbaar of onbetaalbaar!!!!

Jori is Virtuele Assistent en werkt zowel voor opdrachtgevers van Moneypenny als voor eigen opdrachtgevers. Jori voert opdrachten uit op het gebied van notuleerwerkzaamheden, teksten schrijven en redigeren, administratieve werkzaamheden, secretariële ondersteuning, het verzorgen van notuleertrainingen.