Sinds vorige maand neemt de provincie Overijssel als eerste provincie deel aan het Deelstoel-concept. Een sympathiek en tegelijkertijd vernieuwend idee in overheidsland om het plaats- en tijdonafhankelijke werken meer kracht bij te zetten. Het initiatief is net zo eenvoudig als dat het klinkt. Ambtenaren die een afspraak hebben bij een andere overheidsinstelling kunnen tijd besparen door vooraf en/of naderhand plaats te nemen op een van de flexibele… stoelen.
Goed voorbeeld doet volgen
Voor iemand die zich dagelijks bezighoudt met Het Nieuwe Werken (HNW) is het heel makkelijk om voortdurend met het vingertje te wijzen. Waarom is organisatie X nog niet overstag? Waar blijft de overheid met extra maatregelen om HNW meer te stimuleren? Gelukkig voor mijzelf en mijn omgeving schuilt er een van nature positief mens in mij. En zo heb ik ook oog voor succesvolle implementaties of waardevolle initiatieven. De Deelstoel – een vindingrijk initiatief uit de koker van Kim Spinder en Marloes Pomp – is wat mij betreft een goed voorbeeld hiervan dat veel volgers verdient.
Kennis toevoegen aan het traditionele nieuwe werken
De Deelstoel bevat ingrediënten die volledig passen bij de huidige tijdsgeest en arbeidsethos: inspelend op de toegenomen behoefte aan flexibiliteit, een besparing op geld en kostbare tijd en een verminderde belasting op het milieu. Zoals bij elk initiatief kunnen sceptici vast ook hier kanttekeningen bij plaatsen, feit is dat de basis om over afzienbare tijd van een geslaagd project te spreken aanwezig is. Nóg interessanter is het slim bedachte extraatje dat aan dit idee is toegevoegd. Een kenmerk dat niet puur in lijn ligt met het traditionele nieuwe werken, maar dat er wel op gericht is de meerwaarde die HNW al biedt nog verder uit te bouwen.
Out of the box
De Deelstoel is namelijk niet enkel op het individu gericht die alleen, zonder gestoord te worden aan dossiers wil werken. Er is namelijk ook oog voor kennisuitwisseling. Bij het reserveren van een stoel kunnen ambtenaren aangeven welke expertise en kennis zij in huis hebben en die zij graag delen met collega-ambtenaren. Op deze manier kunnen zij op efficiënte wijze met elkaar in contact komen en hun kennis over bepaalde materie vergroten. Niet alleen nuttig op het niveau van ambtenaren onderling, maar juist ook voor overheidsinstanties in het algemeen. Zo ontstaan er misschien wel ideeën ten gunste van het maatschappelijk belang waar anders niet aan gedacht zou zijn of die anders veel meer tijd zouden kosten om tot stand te komen.
Stoelendans
Voortbordurend op de verrassende kruisbestuivingen die kunnen ontstaan, zou het op den duur ook een interessant experiment kunnen zijn als de deelstoelen beschikbaar zijn voor mensen uit het bedrijfsleven. En voor studenten. En voor huisvrouwen- en mannen. De kloof tussen overheid en het bedrijfsleven en de burger is hiermee in een klap verkleind. Een garantie voor bijzondere ideeën voor allerlei maatschappelijke problemen. Een ware stoelendans!
Marianne Sturman
Directeur Moneypenny
Dit artikel is ook gepubliceerd op rePublic.nl
