Werkstress. Decennia terug vooral ‘voorbehouden’ aan mensen met te drukke fulltime banen, tegenwoordig steekt het ook de kop op bij parttimers. Veelal door alle ballen die we in de lucht houden om werk en privé in balans te houden. Het Nieuwe Werken is medeveroorzaker, zo geloven sceptici, dat stimuleert ons namelijk 24/7 bezig te zijn met werk. Echter, niet Het Nieuwe Werken, maar daarmee gepaard gaande technologische ontwikkelingen kunnen voor stress zorgen. Ongeacht of er ‘nieuw’ of ‘oud’ wordt gewerkt. In de flexibilisering van de wereld is het daarom belangrijk te ontdekken hoe alle technologieën ook daadwerkelijk een hulpmiddel zijn en blijven.
Het Nieuwe Werken staat voor plaats- en tijdonafhankelijk werken; technologieën maken dit beter mogelijk. De hierdoor toegenomen eigen verantwoordelijkheden en daarmee hogere mate van autonomie, verhogen het werkplezier en voorkomen een gevoel van stress, zo blijkt uit recent onderzoek van het SCP.
Dat Het Nieuwe Werken als oorzaak wordt gezien van werkstress, komt doordat de term veelal onterecht gepaard gaat met het idee van 24/7 bereikbaar zijn. In de praktijk resulteert dit in polderwerken: een combinatie van ‘oud’ en ‘nieuw’ werken. Bijvoorbeeld van 9-5 aanwezig op kantoor zijn, wat eerder weg om op tijd bij de kinderopvang te zijn, om daarna vanuit huis verder te werken. Als de kinderen aan je been hangen, terwijl je nog een mail probeert te typen, kán dat voor menigeen op z’n minst een gevoel van onrust opleveren. Kán, omdat er namelijk ook mensen zijn die moeiteloos switchen tussen werk- en privéaangelegenheden. Daar zit ‘m de crux.
Dan zet je toch je smartphone uit?
Het lijkt zo gemakkelijk: grenzen stellen door gewoon je smartphone uit te zetten. Nee, zo blijkt uit onderzoek*. Of dit recept werkt, hangt af van je flexstijl. Het heeft geen zin de rug toe keren aan ontwikkelingen die flexibilisering mogelijk maken en bevorderen. Waar het om gaat is dat we zelf in de lead moeten zijn hoe hier invulling aan te geven. Door in kaart te brengen hoe je in werk- én privétijd het beste functioneert en het meest comfortabel bij voelt. Voor de één betekent dat sterk afgebakende patronen. Op gezette tijden is werk werk, op andere momenten is er honderd procent focus op privé.
Bij de groep die hier haaks op staat, lopen werk en privé juist dwars door elkaar heen en wordt er continu geschakeld van het een naar het ander. En dan is er ook nog een groep voor wie de combinatie geldt en het type werkzaamheden en de privésituatie op een moment bepalend is hoe er wordt gehandeld.
Grenzen geven ruimte
Een hoop (kans op) stress valt weg als je erachter komt welke van deze zogenaamde flexstijlen* het meest passend is. Dat is voor iedereen anders en, ook heel prettig, er is geen betere of slechtere stijl. Het geeft puur handvatten hoe te handelen in een flexibele maatschappij en ervoor te zorgen dat jij in de lead blijft. Daarbij werkt het ook nog eens heel verhelderend richting collega’s en leidinggevenden die er wellicht een andere flexstijl op nahouden. De huidige flexibel ingestelde maatschappij waarin alles continu mogelijk lijkt te zijn, maakt het heel goed mogelijk grenzen te stellen. Laat technologieën zijn waarvoor ze zijn bedoeld: een hulpmiddel dat die ons leven vergemakkelijkt.
* Wetenschapper Ellen Kossek typeert drie flexstijlen, elk onderverdeeld in twee substijlen; een aanrader voor iedereen die de controle terug wil hebben over zijn leven in onze onlosmakelijke flexibele maatschappij.
Marianne Sturman
Directeur Moneypenny en Cloudworkers
Dit artikel is ook gepubliceerd op BriskMagazine.nl
